سفید مثل شب

و من از تمام و تمامیت زندگی خود گذشته ام برای کسانی که انها را عزیز خود میدانم .انقدر که حتی فرصت 5 دقیقه ایی برای رسیدن به این بچه یتیم که از اسفند 95 چیزی ننوشته ام را نداشته ام

و وای که با چه سرعتی پیش میرود قطار زندگی ام

چند روز قبل وارد بهار سی و سه شدم و میترسم از سرعت و شتاب که هیچ همخوانی با سرعت رشد و وسعت افکارم ندارد و من به گمانم پیر شده ام و خیلی روزهاست که دلم از ذوق اتفاقی نلرزیده است